(( بسم رب الشهداء و الصدیقین ))

یک روز متفاوت بود ، آسمان رنگی نو به خود گرفته بود ، خورشید مانند سکه ای طلایی می درخشید و نسیمی تازه می وزید ، انگار خبری بزرگ در راه بود مردمی دور کعبه نشسته بودند ناگهان دیدند که فاطمه بنت اسد با گام هایی آهسته بطرف کعبه رفت مقابل دیوار کعبه ایستاد دستی به دیوار گرفت و سرش را به سمت آسمان بلند کرد و زمزمه ای نمود ناگهان دیوار کعبه شکافی برداشت از آنجا داخل کعبه شد و چهار روز بعد دوباره شکاف باز شد و در حالی که نوزادی در دست داشت از کعبه بیرون آمد خدا او را برگزید که فرزندش در کعبه به دنیا آمد و سه روز در آنجا ماند و از غذا های بهشتی تناول نمود و چون خواست بیرون بیاید ندایی از غیب آمد که او را ( علی ) نام گذار ؛ اول کسی است که بروی کعبه اذان گوید ، بت ها را شکند و جانشین برحق خاتم الانبیا خواهد بود. ( منتهی الآمال/ ص194)